Postacie

Matylda

Imię: Matylda

Płeć: kobieta

Wiek: 19

Zawód: Uczy się w liceum plastycznym

Opis postaci: Rude włosy i czerwony płaszcz to jej znaki rozpoznawcze. Ma fioletowe oczy, jest szczupła i wysoka. Ma bliznę na nadgarstku po wybiciu szyby pięścią. Lubi mocne brzmienie i uwielbia rysować.Czyta książki ale tylko fantasy. Jest chwilami bezczelna ale umie się zachować stosownie do sytuacji. Lubi zawierać nowe znajomości. Jest błyskotliwa i inteligentna choć niezbyt skora do nauki.

Umiejętności: Rozmawia ze zwierzętami, tworzenie wszelkiego rodzaju trucizn, zawsze wie gdzie jest.

Podręczny bagaż: Ulubiona książka ("Władca Pierścieni"), komórka, teczka z rysunkami i ołówki, pieniądze, dziennik.

Historia: Matylda (Mati) urodziła się w wielodzietnej rodzinie jako 7 dziecko. Nie starczyło pieniędzy na jej kształcenie się więc zaczęła radzić sobie sama jako miejscowy weterynarz. Za zarobione pieniądze zafundowała sobie studia. Cały czas jednak czuła, że nie pasuje do tego świata. Zaczęły prześladować ją wizje wilka. Śnił się jej nocami. Teraz uznała, że to musi coś oznaczać i, że być może jest więcej takich ludzi, którzy potrzebują pomocy  zewnątrz. Postaci rodem z baśni.

"Czerwony kapturek"- Charles Perrault

Festus

Imię: Na-Li "Festus" Jantar

Płeć: kobieta

Wiek: 21 lat

Zawód: studentka fizyki jądrowej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, obecnie na wymianie na Polibudzie

Opis postaci: Ma czarne, średniej długości włosy, związane w kitkę i jasnoszare oczy. Nosi wytarte ciemne jeansy i przydymione podkoszulki z 3/4 rękawem. Ma parę tatuaży, ukrytych pod ubraniami. Dba o swój wygląd, ale nie przywiązuje do niego zbytniej wagi - regularnie maluje paznokcie na pastelowe kolory, włosy ma związane, ale proste i lekko elektryzujące się. Sprawia wrażenie, jakby nic jej nie interesowało. Potrafi dostosować się do sytuacji. Szybko myśli, łączy fakty i zdarzenia. Trudno do niej dotrzeć, często mówi o czymś sama do siebie i nikt jej nie rozumie. Ma swój ukochany pokój na poddaszu w akademiku, zagracony strych, w którym siedzi, myśli i prowadzi eksperymenty. Nie rozstaje się ze swoim nieśmiertelnikiem. Nie boi się podjąć każdego ryzyka, aby osiągnąć zamierzone cele. Jest jedną z nielicznych dziewczyn na kierunku. Interesuje się różnymi rzeczami, ale nie wszyscy je znają. Nigdy nie była od niczego uzależniona, ale lubi spróbować czegoś mocniejszego.

Umiejętności, moce magiczne: Nightingale Walk - postronnemu obserwatorowi mogłoby się wydawać, że Festus porusza się ciężko i opornie. Gdyby jednak ktoś obserwował ją przez dłuższy czas, zauważyłby, że ma niezwykłą jak na dziewczynę grację, stąpa cicho, lecz pewnie. Jej dłonie poruszają się lekko, jakby wciąż bawiła się niewidzialną kulką.

Shh! Someone is watching - Dziewczyna często pakuje się w kłopoty. Przyciąga je jak magnes. Nauczona doświadczeniem, wypraktykowała u siebie parę sztuczek, które umożliwiają jej szybką ucieczkę z miejsca zdarzenia, ogłuszenie, czy nawet "uciszenie" niewygodnych osób. Nie ustrzega jej to jednak przed znajdowaniem się w niewłaściwym miejscu w niewłaściwym czasie.

You can't see me… - Oczy Festus mają w sobie coś dziwnego, niepokojącego. Jeśli ktoś za długo w nie patrzy, zdaje się w nich zatracać. Niebezpieczny błysk w jasnych tęczówkach może oznaczać, że gdzieś otworzył się jakiś zamek. Lub, że zbliża się niebezpieczeństwo.

Podręczny bagaż: Przy sobie zawsze ma laserowy śrubokręt - jej własny wynalazek, krótki ostry scyzoryk, skórzany notatnik i ołówek automatyczny. W swojej pracowni ma komputer, nad którym pracowała dwa lata - jest to prawdopodobnie jeden z najsilniejszych sprzętów w tamtej części kraju. Z komórki nie korzysta, woli czuć się wolna. Gdy wychodzi gdzieś na noc, zawsze ma przy pasie parę metrów wytrzymałej liny. Ot - tak po prostu.

Historia : Festus nie lubi wspominać swojej rodziny. Mieszkała we wschodniej Polsce z ojcem i macochą. Wyraźnie się nie lubiły, więc gdy dziewczyna skończyła dwanaście lat, została wysłana do szkoły wojskowej. Tam zakochała się w elektronice, zaczęła konstruować i uczyć się przedmiotów ścisłych. Pisała wiersze, słuchała muzyki. Wtedy też zakochała się ze wzajemnością w morzu. Odkrywszy swoje nietypowe talenty, zaczęła je szlifować - na początku na własną rękę, potem jej starania odkryli ludzie z wywiadu. Została skierowana do specjalistów, czasami dostaje jakąś "robotę" do wybadania, czy "pożyczenia". Jest to właściwie jej źródło stałych dochodów, dzięki tej pracy kupuje części do maszyn i wynajmuje mieszkanko. Studia, jak i obecną wymianę, załatwił jej wywiad. Ma obecnie małą misję, łatwą do zrealizowania, ale bez ograniczenia czasowego - więc korzysta z darmowych wakacji.

Zdjęcie: to od frontu na avcia

Baśń, na której się wzorowałeś/aś i jej autor: "Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków"- Jakub i Wilhelm Grimm :)

Ariel

Imię: Ariel

Płeć: kobieta
Wiek: 21 lat
Zawód: początkująca piosenkarka i nauczycielka pływania
Opis postaci: Czerwone (nie rude!) włosy i przeszywające, niebieskie niczym morze oczy. Nie chorobliwie szczupła lecz nie można nazwać jej grubą, ma sylwetkę odpowiednią do swego spojrzenia z wysoka. Mało kto ją przewyższa. Na rękach ma tatuaże - na prawej węgorz, a na lewej kotwica. Oczy maluje na czarno, używa tylko kredki. Ariel jest bystrą dziewczyną i buntowniczką. Nie lubi, gdy się jej rozkazuje. Chodzi własnymi drogami i zrobi wszystko, by dostać co chce. Zadziorna i nieposkromiona dziewczyna. Co prawda lubi wyglądać "słodko" - niebieska sukienka i wielka kokarda we włosach, ale za zwyczaj chodzi w podartych spodniach i króciutkiej, fioletowej bluzce. Ma  czysty głos, którego się nie wstydzi i śpiewa wszędzie. Łatwo zawiera przyjaźnie, jest otwarta na ludzi. Miewa dziwne pomysły - czesanie się widelcem, oraz obsesje kolekcjonerską. Lubi jazdę konna, naturalnie śpiewanie i oczywiście wodę... Czuje się w niej jak ryba. Warto też wspomnieć, że posiada nietypowego zwierzaka, bo kto chodzi z krabem równie czerwonym jak własne włosy na ramieniu?
Umiejętności, moce magiczne: Przemiana w syrenę, lecz niezauważalna - jej nogi zielenieją delikatnie i niewyczuwalnie, a tym bardziej niezauważalnie się łączą, na szyi pojawiają się skrzela, które zakrywa burza czerwonych włosów.
Porozumiewa się z morskimi stworzeniami - ryby, kraby, mewy.... żaden problem zrozumieć co mówią lub śpiewają.
Panuje nad wodą - może jej nadawać kształt lub rozstąpić ją niczym Mojżesz, czasami mówi, że woda do niej mówi.
Podręczny bagaż: Stara, brązowa torba w której skrywa rozmaite rzeczy, przed wszystkim swój grzebień - widelec. Niebieska chusta, którą czasem przewiązuje sobie włosy, ale częściej nosi ją na szyi lub nadgarstku. Jej zwierzaka też można nazwać podręcznym bagażem, chodź byłoby to niemiłe.  Na szyi nosi wisior w kształcie zakręconej muszli. Ma także pęk kluczy, które nie wiadomo do czego pasują.
Historia: Ariel urodziła się na małej Karaibskiej wyspie. Jej ojciec był tubylcem, a matka Hiszpańską turystką. Nie była ich pierwszym dzieckiem, przeciwnie miała już siedem sióstr. Wszystkie o dziwo nazywały się na "A". Po narodzinach czerwonowłosej córeczki przenieśli się do Londynu, gdzie ojciec dziewczyny rozkręcił interes. Mianowicie posiada on wytwórnię muzyczną, bardzo zresztą znaną i kompleks Aquaparków.  Wszystko to nie mieści sie w Anglii, lecz na cały świecie, dzięki czemu rodzina często podróżuje. Ojciec dziewczyny stroni od każdego, kto nie bywa na basenach lub aqualandach. Panicznie boi się ludzi. W przeciwieństwie do córki, która zadawała się zawsze z podejrzanymi typami. Chodź chodziła z siostrami do najlepszych szkół, zawsze wynajdowała osobników, którzy mieli swoje za uszami. Szybko zrozumiała, że jedynym zawodem w którym może sie spełnić jest piosenkarstwo. Dorabiając jako nauczycielka pływania, za plecami ojca udała się do wielkich znawców śpiewu i zaczęła dążyć małymi krokami do sławy. Z ojcem zawsze miała na pieńku. Ariel potrzebuje dreszczu emocji i adrenaliny, a jej ojciec jest nadwrażliwy. Mimo to uciekała i nie jedno przeżyła z siostrami i bez.  Od dawna interesuje się nimi pewna grubsza dama imieniem Urszula, jest Niemką i zależy jej na przejęciu interesu, a także zawładnięciu samą Arielką jak uważa dziewczyna. Niebieskooka twierdzi, że Urszula proponowała jej nie raz współpracę i śledzi ją za pomącą dwóch ubranych na czarno spryciarzy. Zazdrości jej głosu, urody i możliwości kariery, w każdym razie tak twierdzi Arielka. Sama siebie uważa za małą syrenkę i nie raz śmiała się z tego z matką. Pewnego dnia, podczas pobytu we Włoszech, zobaczyła w Internecie stronę, gdzie jakieś dzieciaki rozmawiały na temat swoich "baśniowych" problemów. Planowali się spotkać w stolicy Polski - Warszawie. Ariel namówiła matkę - ojciec na nic jej nie pozwalał, chodź i tak łamała wszystkie zakazy - i nauczyła się polskiego. Tuż przed wyznaczonym na spotkanie dniem wyleciały z Włoszech zostawiając tam ojca załatwiającego interesy i resztę sióstr Ariel. Wynajęły wielki, bogaty pokój w hotelu w samym centrum stolicy. Jej matka pechowo wybrała się jeszcze na zakupy. Nie zdążyła ich zrobić, bo zginęła w wypadku samochodowym. Ojciec dowiedział się o tym telefonicznie i przekazał reszcie córek. Rozdzielona rodzina musiała w samotności przeżywać ból i jak wkrótce stwierdziła Ariel dalsze prześladowania. Jeszcze tego samego dnia, gdy zapłakana rozmawiała z policją, zauważyła czających się niedaleko znajomych mężczyzn. Kojarzyli sie jej oni z węgorzami elektrycznymi, ponieważ miała wrażenie, iż co jakiś czas świecą. Nic nikomu nie mówiąc wróciła do hotelu i ogarnęła się przed spotkaniem zaplanowanym na kolejny dzień. Mając nadzieję, że nie zostanie sama z problemem wiedźmy Urszuli (gdy ta odwiedziła ich odwiedziła i poszła na stronę, a Ariel akurat przebywała w toalecie, pokazała swoje prawdziwe oblicze, a właściwie pokazało je lustro, które odbiło nie pulchną kobietę, a straszną ośmiornicę) poszła do hotelowego basenu.
Baśń i jej autor: Mała syrenka - Hans Christian Andersen

Aladyn

Imię: Aladyn w skrócie Al

Płeć: mężczyzna
Wiek: 18 lat
Zawód: bezrobotny złodziejaszek
Opis postaci: Wychudły, średniego wzrostu chłopak o kruczoczarnych włosach. Równie czarne jak włosy są jego bystre oczy. Posiada ciemną karnację od słońca swojej ojczyzny. Na ciele ma masę blizn od chodzenia boso, czy skakania po płotach. Jest inteligentny i przebiegły. Szybko analizuje sytuację i z każdej opresji znajduje wyjście. Przyjacielski i ufny. Posiada poczucie humoru i zaraża śmiechem. Optymista. Przerażający optymista. Jest niczym kot, który skrada się nocą. Chodzi niesamowicie cicho i to mu ułatwia życie. Zwinny, wszędzie się wciśnie. Do tego wściubia nosy w nieswoje sprawy. Ma na pieńku z policją, a przyjaciół wśród biedaków. Chodź nie. On nie ma przyjaciół. Chodzi z miejsca w miejsce oddając co ma innym. Jest zupełnym przeciwieństwem swego przyjaciela, czyli małej kapucynki o imieniu Abu. To zachłanne stworzenie wszystko zatrzymało by dla siebie, ale jest oddane Alowi i posłusznie także się dzieli.
Umiejętności, moce magiczne: Potrafi latać na magicznym dywanie, porozumiewa się z duchami i zna kilku dżinów na emeryturze.
Podręczny bagaż: Chyba tylko to co ma na sobie, czyli podarty strój i dziwna czapka. Oraz to co zwinie innym lub znajdzie w śmietniku.
Historia: Urodził się w Indiach , rodziców jego pojmali handlarze ludźmi i wywieźli do Europy. Tam zmarli, gdy chłopiec miał sześć lat, zostawiając go tylko z małpką. Zaczął błąkać się po ulicach i nie wiadomo jak znalazł się po wielu latach w Polsce. Szybko nauczył się języka i zatruwał strażom prawa życie. Zamieszkał pod mostem przy Wiśle. Podczas wyprawy do starej fabryki tkaniny znalazł wyjątkowy dywan. Był wyjątkowy, bo jak Al tylko na niego wchodził unosił się w powietrze. Tam też Aladyn zobaczył duchy. Widział je od zawsze, ale w fabryce pokazały mu sie wyraźnie i opowiedziały o dżinach. Chłopak spotkał kiedyś jednego i uwolnił. Żal mu było biedaków zamkniętych w lampach i gnijących tam całe życie. Wyglądali jak pomarszczeni staruszkowie, a ich moc dawno się wyczerpała. Chodź nie było to dla niego normalne szybko przywykł do takich spotkań jak i rozmów z duchami. Niektórych się bał, to prawda, były one wielkie i przypominały mięśniaka z zaczarowanym kijem, który zmieniał myśli. Spotkania z nim Al zawsze się obawiał i obawiać będzie.
Zdjęcie:
Baśń i jej autor: "Lampa Aladyna"- Baśnie tysiąca i jednej nocy

Izabella

Imię: Izabella w skrócie Bella lub Izka (ale nie Izusia !!! ) 

Płeć:kobieta
Wiek:19
Zawód:weterynaż lecz umie konstruowac maszyny 

Opis postaci(wygląd, cechy charakteru): kasztanowe długie krencone włosy upiente przeważnie w warkocz na bok miła i upszeja, mądra zawsze rozważna utalentowana lojalna przeważnie z nosem w książce cicha zawsze prubuje każdemu pomóc (Lecz potrafi być opryskliwa  jest nie ufna zwłaszcza wobec facetów )  ale tak naprawde nie cierpi świata za to że miała tak okropne życie i straciła ukochanych rodziców 

Umiejętności, moce magiczne(max3): umie władać wodą zamrażać ją itp. rozmawia ze zwierzętami

Podręczny bagaż: czrny dosyć spory plecak ma w nim karme dla zwierząt, mały koc , dwa scyzoryki kryształowa buteleczka z wodą z jeziora , dwa klucze do przykręcania ,śrubokręt , młotek , wisiorek swojej ukochanej matki  

Historia(min. 5 zdań): Jej matka zmarła gdy Bella miała 10 lat zmarła na suchoty. Ojciec zachorował na holere i zmarł dwa lata po matce.13 letnia Izka była wykożystywana w charakterze służki przez siostre.Znosiła to przez trzy lata potem uciekla. Pojechała do warszawy do wielkiego dworku babki która dała jej do niego mały czarny  klucz na poddaszu zrobiła sobie mały warsztat.  

Zdjęcie:

Baśń, na której się wzorowałeś/aś i jej autor: "Piękna i bestia"- Charles Perrault

Kinnat

Imię: Kinnat

Płeć: kobieta

Wiek: 21 lat

Zawód: Studentka Archeologii

Opis postaci: Krótkie, białe włosy - wada genetyczna, przy czym nie jest albinoską. Jasne, wydawać by się mogło szklane, niebieskie oczy. Ciemna, egzotyczna skóra. Błękitne znamię pod  lewym okiem. Zawsze ma przy sobie kryształ, który dostała od matki na trzecie urodziny. Na kostce nosi złotą bransoletkę, ale nikt o tym nie wie. Ubiera się zwykle na granatowo, niebieski to jej ulubiony kolor. Jest optymistką, sama maluje i tworzy. Bardzo chciałaby coś odkryć. Jest odważna, lojalna wobec przyjaciół, ciekawa nowych rzeczy. Używa koralowej szminki. Szybko się uczy. Trochę nieśmiała, nigdy nie miała chłopaka.

Umiejętności, moce magiczne: Nie do końca rozumie, co potrafi. Nie potrafi kontrolować swoich umiejętności, po prostu same przychodzą.

Ice, stone, fire and wind - lewituje kamienie, wskrzesa niebieski ogień, formuje wodę i słucha wiatru. Nie zawsze ma na to wpływ. Nie wie, czy kontrola żywiołów obejmuje coś więcej.

Aep arese, nah! - Zna wiele języków, zawsze miała smykałkę do ich poznawania. Oprócz angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego, francuskiego i polskiego, rozumie także inne, mniej konwencjonalne. Czasami zdarzy jej się zajechać jakimś zapomnianym dialektem, choć nie wie, skąd jej się to bierze.

Instinct of hunter - Bezbłędnie wyczuwa niebezpieczeństwo, magię, zjawisko czy zwierzę. Nie uznaje tego za jakąś moc, po prostu "przeczucie". Przy czym owo wrażenie może nam nie raz uratować… emm… rzyć :).

Podręczny bagaż: Oprócz kryształu, nosi ze sobą małe MP3, przedpotopową Nokię, swoją szminkę, lusterko i pistolet nabity gazem łzawiącym. Notatnik i ołówek także. Poza tym ma przy sobie znaleziony na strychu oprawiony w skórę jakiegoś nienazwanego zwierzęcia grymuar, z którego stara się nauczyć kontrolować moce. Oczywiście wszystko w podręcznej torebce.

Historia : Pochodzi z bogatej amerykańskiej rodziny, przy czym jej akcent jest ledwo wyczuwalny. Jej mama zginęła, gdy ta miała trzy lata podczas pożaru ich pałacyku w Waszyngtonie. Od tamtej pory wraz z ojcem wiele podróżują. Podstawówkę kończyła w Los Angeles, potem przeniosła się do Londynu, Paryża, Berlina, wakacje spędzała zwiedzając Rosję. Studiuje obecnie Archeologię na uniwersytecie w Warszawie. W wieku siedemnastu lat po raz pierwszy wysadziła wieżę ciśnień. W wolnym czasie szuka informacji o jej mocach, stara się nauczyć nad nimi panować. W Internecie trafiła na ogłoszenie Matyldy i postanowiła sprawdzić, czy mogą jej jakoś pomóc.

Baśń, na której się wzorowałeś/aś i jej autor: Atlantyda - Kidagakesh :)

Anders

Imię: Anders

Płeć: mężczyzna

Wiek: 22 lata

Zawód: mag z gry komputerowej ;)

Opis postaci: Blond włosy do ramion, Wysoki, szczupły, brązowe oczy. Uwielbia żartować i flirtować. Lubi czasami trochę wypić. Ma delikatny zarost. Jako mag ma bardzo delikatne dłonie. Jest umięśniony (ale nie napakowany jak byk). Kocha koty!

Umiejętności: Zmiennokształtny- może zmienić się w inną istotę (np. pies, rój os), Potrafi zachowywać się tak cicho że ludzie zapominają o jego istnieniu, Umie porozumiewać się telepatycznie z innymi ludźmi i czytać ich myśli.

Podręczny bagaż: Kostur magiczny, kilka mikstur, księgi.

Historia: Anders jest postacią z gry komputerowej. W grze jest magiem wciąż uciekającym z wieży magów- miejscem, do którego wysyła się wszystkich magów niezależnie czy tego chcą czy nie. Anders nie chciał i uciekał już 8 razy. Potem dołączył do kompani kierowanej rzez postać Matyldy w tej grze. Chodząc po fantastycznym świecie wciąż widział twarz Matyldy przed monitorem i pewnego dnia postanowił ją wciągnąć. Nie udało mu się. Wręcz przeciwnie- to on wypadł z monitora.

Alistair

Imię: Alistair

Płeć: mężczyzna

Wiek: 23 lata

Zawód: bastard… err… Szary Strażnik, były Templariusz, (dziedzic tronu Fereldenu)

Opis postaci: Krótkie, blond włosy; ciemne piwne oczy. Ma twarde rysy twarzy, jest wysoki i umięśniony, wysportowany. Czasami, gdy zapomni się ogolić, jego twarz zdobi kilkudniowy zarost. Alistair jest wykształcony, ponieważ wymagała tego służba Zakonu. Jest lojalny, szczery i honorowy. Trudno zdobyć jego zaufanie, ale jeśli już, to bardzo się przywiązuje. Ma specyficzny humor, do którego łatwo się przyzwyczaić. Bardzo lubi ser. 

Umiejętności, moce magiczne: Templar Shield - doskonale włada bronią białą: mieczami, claymorami, buławami i innego typu archaicznymi przyrządami.

Templar Force - jako Templariusz nauczył się sztuki uzdrawiania

Podręczny bagaż: amulet Andrasty, niewiędnąca róża, miecz i tarcza Szarych Strażników.

Historia: Alistair to "znajomy" Andersa z tej samej gry komputerowej. Był nieślubnym dzieckiem króla Fereldenu. Został oddany na wychowanie do Zakonu Stwórcy, gdzie zrobiono z niego templariusza - łowcę zbuntowanych magów. Dostrzegłszy w nim potencjał, Duncan - kapitan Szarych Strażników, zwerbował go do walki z mrocznymi pomiotami. Z niewyjaśnionych przyczyn wylazł za Andersem z komputera Matyldy.

Kaan

Imię: Kaan

Płeć: mężczyzna

Wiek: 22 lata

Zawód: 

Opis postaci: Długowłosy blondyn. Na twarzy a dokładniej na oku ma bliznę. To była jego pierwsza i ostatnia rana, którą poniósł. Gdy tylko ją otrzymał zniszczył jej sprawcę potem nie pozwalał nikomu tego powtórzyć. Bardzo wytrzymały wojownik, który nie za bardzo lubi zasady. Aczkolwiek jeśli chodzi o przyjaciół nie pozwoli skrzywdzić ich w jakikolwiek sposób. Za wszelką cenę będzie im pomagał. Z reguły tajemniczy oraz małomówny jednak miewa "momenty". Bez rodziny tuła się po świecie nawiązując i tracąc przyjaźnie.

Umiejętności:

Podręczny bagaż: dwa ząbkowane miecze, i co więcej wie tylko on sam :)

Historia: Tajemniczo na razie nic nie zdradza :)

Alicja

Imię: Alicja. Jeśli nie chcecie stracić głowy, nie mówcie na nią Ala. Zwykle jest nazywana Aliss, imienia tego używa również jako pseudonimu artystycznego.

Płeć: kobieta

Wiek: 19 lat

Zawód: artystka, głównie ilustratorka, malarka, ale gra także na pianinie i pisze opowiadania, wiersze i książki, tancerka; występuje w teatrze i na turniejach szermierczych; ukończyła studia aktorskie i polonistyczne

Opis postaci: Alicja to szczupła i dość wysoka kobieta, ale nie brak jej siły do dzierżenia broni. Ma jasną, wręcz bladą cerę, pełne usta i złotobrązowe, duże oczy. Jej twarz okalają pukle ciemnoblond, złotych włosów, spływających na ramiona – rzadko kiedy je związuje, jeśli już to czarną przepaską (tzw. alice’s band). Ubiera się w raczej jasne kolory, najczęściej w biel, bladoniebieski i srebro, ale nie pogardzi czerwienią, zielenią i złotem. Lubi sukienki, szczególnie jedwabne, mimo iż są niepraktyczne. Ubiera się ekscentrycznie i staromodnie. W szafie ma również całkiem ładną, srebrną zbroję na specjalne okazje. Często chodzi boso, często się uśmiecha. Raczej nie nosi biżuterii, ewentualnie lekkie naszyjniki. Zwinna. Czasem nosi cylinder. Porusza się z gracją i elegancją. Czasem uśmiecha się jak swój własny kot.

 Jest stanowcza, czasem uparta, trochę przekorna – na wszystko ma odpowiedź. Jeśli czegoś się uchwyci, coś postanowi, to zawsze doprowadzi to do końca. Jej odwaga graniczy z głupotą, a w jej wyobraźni można się wręcz utopić. Często postępuje spontanicznie, naturalnie, lecz przeradza się to w lekkomyślność. Alicja to niezależna, pełna dziecięcej fantazji i zaciętości osoba, nie waha się stając twarzą w twarz z niebezpieczeństwem. Potrafi być naprawdę słodka i dziewczęca, ale jej bronią jest fantazja i w konfrontacji z innymi jest nie do złamania. Jest staromodna, ma awersję do współczesnych wynalazków. Pełna charyzmy, ma dar przekonywania i talent oratorski, dyplomatyczny i aktorski. Wierzy w siebie i swoje możliwości. Marzycielka. Uwielbia podwieczorki z herbatą. Nie dziwią jej nienormalne sprawy, przyjmuje je spokojnie do świadomości.

 Jej wiernym kompanem jest kot o wdzięcznym imieniu Cheshire. Nie można stwierdzić, iż jest on JEJ kotem. W każdym razie nie odstępuje jej na krok i okazało się, że potrafi mówić.

Umiejętności, moce magiczne: Mistrzowsko walczy bronią białą. Potrafi rozmawiać ze zwierzętami. Charyzma granicząca z hipnozą.

Podręczny bagaż: gładki, biały notes; torebeczka z przyborami pisarskimi i malarskimi; złoty zegarek na łańcuszku; tomik poezji; miecz (tak, jakimś cudem zdobyła zezwolenie); baletki;

Historia: Urodziła się na obrzeżach Warszawy, tam też się wychowała. Od zawsze wiedziała, że nie jest zwykłą osobą, że dzieją się wokół niej dziwne rzeczy, nigdy jednak nie rozwikłała swej zagadki… Do czasu. Do grupki baśniowych postaci dołączyła ani za sprawą ogłoszenia w Internecie (stroni od komputerów) ani za sprawą przypadku. Dotarła tam za sprawą białego królika o czerwonych oczach, w kamizelce i z zegarkiem na łańcuszku. Nie okazała zdziwienia.

Na podstawie: „Alicji w Krainie Czarów” Lewisa Carrolla

Zwierzę: Kot o imieniu Cheshire

Michał

Imię: Michał

Płeć: Mężczyzna

Wiek: 22 lata

Zawód: Instruktor szermierki

Opis postaci: Michał ma długie ciemne włosy i pociągłą poważną twarz. Pod lewym okiem ma bliznę po oparzeniu. Ogólnie rzecz biorąc nie wierzy, że Bóg istnieje ale czuje jakąś nieopartą potrzebę wierzenia w coś wyższego. Czasami więc chodzi do kościoła (ale nie na msze) i rozmyśla. Interesuje się różnymi mitologiami i religiami. Łatwo go rozdrażnić, a jeśli ma w ręku broń lepiej go nie denerwować. Nie jest zbyt skory do okazywania innych uczuć. Jest wysoki i ma sylwetkę antycznego atlety. Jego oczy są niebieskie ale gdy jest "nie w sosie" wyglądają jakby płonęły a blizna zaczyna parzyć na nowo.

Moce magiczne: Czasami słyszy głos w swojej głowie, miękki i miły głos, który zdaje się chcieć w jakiś sposób mu pomóc. Gdy jest naprawdę nieziemsko zdenerwowany wpada w "gniew boży"- szpada w jego dłoni zaczyna płonąć tak samo jak cała jego twarz a na plecach wyrastają trzy pary ledwo widocznych skrzydeł.

Podręczny bagaż: Szpady do szermierki, biblia i "boska komedia" Dantego, portfel.

Historia: Michał urodził się w okolicach Bydgoszczy, w bardzo religijnej rodzinie. W tajemnicy przed krewnymi czytał książki fantasy i wciąż przestawał wierzyć. Kiedy się dowiedzieli pokłócili się z nim i Michał wyjechał na studia to Krakowa. Po jakimś czasie musiał z nich zrezygnować i zaczął uczyć szermierki. Jednak postanowił odwiedzić rodzinę ale w drodze do domu zepsuł mu się samochód.